De federale wetgever bindt de strijd aan tegen de schijnerkenning van kinderen. Dat is de erkenning van een kind louter en alleen om verblijfsrecht te krijgen in ons land.

Er is steeds vaker sprake van misbruik – zelfs in die mate dat er effectief kinderen worden verwekt om na erkenning verblijfsrecht te krijgen in ons land. Situaties waarbij het kind en de andere ouder nadien in de steek worden gelaten. Het ontbreekt momenteel echter aan consequente wettelijke tools om de problematiek aan te pakken. In de Kamer circuleert nu een wetsontwerp dat ‘frauduleuze erkenningen’ strafbaar stelt in het kader van de Vreemdelingenwet. De gevangenisstraffen en boetes zijn dezelfde als deze bij schijnhuwelijken en schijnwettelijke samenwoningen. De strafrechter krijgt bij schijnerkenningen de mogelijkheid om de nietigverklaring van de erkenning uit te spreken bij een veroordeling wegens frauduleuze erkenning; net zoals dat nu al kan bij schijnhuwelijken en schijnwettelijke samenwoning. De nieuwe rechterlijke bevoegdheid wordt ook ingeschreven in het Gerechtelijk Wetboek.

Een duidelijke strafrechtelijke aanpak dus. Maar ook op burgerrechtelijk gebied worden aanpassingen gedaan. Met in de eerste plaats nieuwigheden voor de ambtenaren van burgerlijke stand. Zij krijgen de mogelijkheid om vermoedelijk frauduleuze erkenningen te weigeren en om het opstellen van aktes uit te stellen. In het Burgerlijk Wetboek komt dan ook een duidelijke definitie van het begrip ‘frauduleuze erkenning’. Verder krijgt het openbaar ministerie een vorderingsrecht op frauduleuze erkenningen te laten nietig verklaren en wordt de bevoegdheid van de notaris om een akte van erkenning op te maken afgeschaft.

De nieuwe aanpak vraagt tot slot ook aanpassingen in het Consulair Wetboek. De regeling inzake de territoriale bevoegdheid van de consulaire beroepsposten wordt aangepast. het hoofd van een consulaire beroepspost zal in de toekomst alleen nog een kind kunnen erkennen wanneer de erkenner Belg is én zijn woonplaats heeft binnen het consulair resort. In dit kader wordt ook de territoriale bevoegdheid van de procureur des Konings aangepast.

Bron: Wetsontwerp tot wijziging van het Burgerlijk Wetboek, het Gerechtelijk Wetboek, de wet van 15 december 1980 betreffende de toegang tot het grondgebied, het verblijf, de vestiging en de verwijdering van vreemdelingen en het Consulair Wetboek met het oog op de strijd tegen de frauduleuze erkenning en houdende diverse bepalingen inzake het onderzoek naar het vaderschap, moederschap en meemoederschap, alsook inzake het schijnhuwelijk en de schijnwettelijke samenwoning, Parl. St. Kamer 54K25929/001.